بعد از عمل زانو چه کنیم؟

بیمار در بیمارستان راه اندازی شده و اقدامات درمانی و دارویی مربوطه انجام شده است . فیزیوتراپی ابتدایی انجام شده ، سپس بیمار به منزل می رود . حال باید ببینیم که در منزل باید چه کاری انجام دهد؟

حمام رفتن بعد از عمل زانو

معمولاً بیماران زمانی که در بیمارستان هستند ، وقت حمام رفتن یا جلوگیری از برخورد آب از آن گذشته است . اما برخی از بیماران وسواس خاصی دارند که زخمشان آب نخورد . پانسمان های مخصوصی داریم که ضد آب می باشند و برای بیماران انجام می دهیم ، یا وکیوم های خاصی هست که در آن ناحیه آب به زخم بیمار برخورد نمی‌کند.
بعد از ۷۲ ساعت محدودیتی برای تماس با آب وجود ندارد و حتی گاهاً به بیمار می گوییم که با لیف هم اطراف زخم را تمیز کند ، سپس پانسمان را انجام دهد . اما در هر صورت از زمانی که بیمار به منزل می رود ، محدودیتی برای استحمام در محل عمل ندارد .

جلوگیری از آمبولی بعد از عمل زانو

برخی داروها برای جلوگیری از آمبولی و لخته شدن خون برای بیمار تجویز می شود هم به صورت تزریقی می تواند باشد مانند انوکساپارین و داروهای مشابه و یا می تواند به صورت قرص ، که هر دو جزء رفرنس بوده و قابل قبول می باشند.
توصیه بعدی این است که چه در خم کردن زانو و چه در اکستنشن یا صاف بودن زانو ، رنج بیمار را کاهش دهیم . یعنی در نهایت می خواهیم پا ۱۸۰ درجه کاملاً مستقیم و بدون محدودیت باز شود و بیشتر از ۹۳ درجه که برای پایین و بالا رفتن از پله نیاز است زانوی بیمار خم شود.
این مسئله را به همکاران فیزیوتراپمان می سپاریم که بر اساس توصیه های فیزیوتراپی که در چارت ریکاوری بعد از جراحی زانو وجود دارد ، انجام می دهند و رِنج مناسبی را بیمار به دست می آورد . یکسری ورزش ها است که برای بیمار توصیه می کنیم که داخل منزل انجام شود. لبه تخت بنشیند ، یک پا را روی پایش بگذارد و زانویش را بتواند خم کند .
تصوری که در مورد جراحی برای بیمار وجود دارد که نیاز به بستری بودن و استراحت دارد در جراحی زانو ، این مسائل را نداریم . یعنی هر چقدر که استراحت بیشتر باشد نتیجه مطلوبی که ما از جراحی می گیریم کمتر است .
به بیماران توصیه می شود که تا زمانی که فشار رویشان وارد نشده و تا زمانی که تعادل دارد ، هر چند قدم های کوچک ، هرچند در زمان های کوتاه ، هرچند با حوصله و سرعت کم ، بتواند بعد از بیماری راه اندازی شود و حرکت داشته باشند . این مسئله مهم ترین چیزی است که به بیمار ما کمک می کند . در کنار آن مسکن و داروهای دیگر برای بیمار تجویز می شود تا درد بعد از جراحی کم شود .
بیمار باید واکر را تا مدتی ام داشته باشد و از زانوبند برای مدتی استفاده کند . زانو بند باعث حالت استیبل برای راه رفتن بیمار می شود و در کنار آن یک اکستنشن کامل را به بیمار می دهد تا موقع استراحت پا به صورت ۱۸۰ درجه کاملاً باز باشد .
این مسائل نکاتی است که ما در توصیه هایمان به بیمار گوشزد می کنیم .

رژیم غذایی بعد از عمل زانو

رژیم غذایی که می دهیم ویتامین ث بالایی داشته باشد ، آناناس و چیزهایی که باعث هیلینگ و ترمیم بهتر پوستی و بافتی می باشد بیشتر مصرف شود ، مواد مغذی بیشتری مصرف شود. هرچند توقع نداریم قرص آهن یا قرصی به گفته بیماران به‌عنوان خونساز از آن نام برده می‌شود در زمان کوتاه مدت تاثیر بگذارد . چون این مسائل پروسه طولانی مدتی دارند . در عمل زانو ، خون تقریباً زیادی از بیمار موقع تعویض مفصل زانو چه یک طرفه و چه دو طرفه زانو از دست می رود و این خون باید در زمان کوتاه جایگزین شود .

از توصیه‌های دیگری که ما برای بیمارمان جهت تقویت زانو انجام می دهیم ، ورزشی است که بیمار پا و عضلاتی که باعث راه رفتن می شوند تقویت کند . تا دو هفته تقریباً بخیه های بیمار آمادگی این را دارد که آنها را از بدن جدا کنیم و آنها را باز کنیم .
معمولاً بخیه ها را به صورت سیمی می زنیم ، زیپ لاین و انواع مختلفی نیز وجود دارد که بیمار باید به مطب پزشک برای باز شدن و معمولا بعد از دو هفته پانسمان یا اقدام حمایتی دیگری برای بیمار به غیر از ادامه جلسات فیزیوتراپی نیاز نیست.
به بیمار توصیه می کنیم که اگر احساس می‌کند تعادلش دارد به هم می‌خورد واکر را کنار نگذارد ، تا زمانی که به آن حس امنیت و احساس اینکه کاملاً مسلط به حرکاتش موقع راه رفتن است و ترس از افتادن نیز وجود ندارد را با خودش داشته باشد و در کل سیستم تغذیه ای بیمار هم به صورت مناسب بتواند مواد مورد نیاز را برای بیمار بر اساس رژیمی که بیمار می دهیم ، تامین کند.