درمان انحراف زانو و مفاصل تحتانی بدن از مواردی است که معمولا سئوال می شود . بیمار با یک دفورمیتی در ناحیه ساق ، زانو ، مفصل ، مچ پا یا بطور کلی یک دفورمیتی در اندام تحتانی مراجعه می کند . ما بر اساس معیارها یک طول کاملی از نقطه های مفصلی سه مفصلی بیمار محور آناتومیک و محور دینامیک و محور کلی بدن می گیریم .
این اختلاف واقعیتی که باید وجود داشته باشد و بیماری که الان به ما مراجعه کرده است ، یک زوایایی به ما می دهد که ما بیمار را کاندید عمل جراحی می کنیم یا نمی کنیم.
در هر صورت بیمار و هر شخصی با یک اقدام این ویزیو یا یک اقدام تهاجمی در بدنش شاید به راحتی کنار نیاید .به همین دلیل می پرسد که آقای دکتر اگر من آن انحرافی که در اندام تحتانی دارم را جراحی نکنم و درمان نشود ، چه پیش می آید زیرا من از نظر زیبایی با آن مشکلی ندارم ؟
درمان انحراف زانو و مفاصل تحتانی بدن
بحث های ارتوپدی بیشتر به سمت بحث‌های بیومکانیک بدن ، محور های اندام ، گرانیگاه بدن ، نقطه ثقل بدن و تکیه گاه بدن می رود . آن نیرویی که بر بدن به صورت طبیعی تقسیم می شود و از نواحی بدن به صورت توازن مشخصی رد می شود ، اگر به هم بریزد یک سمت بدن و وزن بیشتری را تحمل می کند و یک سمت بدن یک سمت مفصل در هنگام حرکت و یا ایستادن نیروی اضافه تری به آن سمت دیگر وارد می کند و باعث بیماری می‌شود که ما به آن آرتروز مفاصل می گوییم .
یعنی آن بیماری پیشرونده تخریب شونده مفاصل ، یکی از علت هایش می تواند عدم تقسیم وزن متناسب روی سطح مفاصل باشد . به عنوان مثال مفصلی مثل زانو ، یک میزان طبیعی دارد که می گوییم بین ۷۰ تا ۹۰ درصد به سمت داخل ، وزن بدن قرار می گیرد . حال هر چقدر که این تغییرات بر حالت بیولوژیک طبیعی بدن اضافه شود و انحراف ایجاد شود و وزن بیشتری به سمت داخل یا خارج بر روی توزین نیرو فشار آورد ، آن مفصل از همان سمت دچار فرسایش و آسیب می شود و جدا از آن حالت زشت و خمیده که چه به صورت پرانتزی و چه به صورت ایکسی که در بدن ایجاد می شود و گاهاً بیمار می‌گوید که شاید بتوانم از نظر زیبایی با این وضعیت کنار بیایم .
آن مشکلی که در سن پایین تر باعث می شود که ما یک زانوی دردناک دارای آرتروز با گرید بالاتری را داشته باشیم و با توجه به اینکه می‌دانیم اگر تعویض مفصل زانو را در سن زیر ۵۷ سال انجام دهیم ، بعد از ۱۵، ۲۰ یا ۲۵ سال که می خواهیم ریویژن را انجام دهیم ، باز بیمار در سنی می باشد که ممکن است باز ریویژن های متعددی را نیاز داشته باشد ، سعی می کنیم سن بیمار به بالای ۵۷ تا ۶۰ سال رسیده باشد .
اگر این تخریب در سنین پایین تر اتفاق بیفتد ، بیمار راهی به جز تحمل درد یا افزودن بر مسکن های روزمره ندارد .
عدم توان طبیعی برای ورزش یا فعالیت‌های روزانه ، محدودیت در حرکت و زندگی با درد چیزهایی نیست که ما برای بیمارمان بخواهیم .
بنابراین اکیداً توصیه می‌کنیم که اگر پزشکتان تشخیص می دهد که بر اساس آن فاکتورهایی که در ذهنش می باشد که جدولی است که بیمار بر اساس آن ملزم به جراحی می شود، تشخیص به جراحی می دهد ، حتماً آن جراحی انجام شود تا بیمار بتواند در آینده زندگی سالم و شاداب همراه با تندرستی کامل داشته باشد .