مبحث امروز درباره تفاوت بین روش های زندگی در فرهنگ های مختلف ، کشور های مختلف و افراد مختلف است . گاهاً در ایران می بینیم که فرهنگی مانند روی زمین نشستن ، دو زانو و چهار زانو نشستن ، استفاده از دستشویی عربی که اصطلاحاً ایرانی نامیده می شود و عدم استفاده از دستشویی ایرانی که متاسفانه دستشویی فرنگی نامیده می شود ، باشد که این روش های زندگی خیلی در سن آرتروز ، ایجاد آرتروز و پیشرفت بیماری هایی که در ناحیه مفصل اتفاق می‌افتد ، تفاوت دارد .
یعنی اگر یک فرد ورزشکار باشد که در ابتدای زندگی و در سنین پایین زندگی ورزش در کنار زندگی عادی و طبیعی داشته باشد ، عضلات چهار سر ، عضلات پشت ران و عضلات ساق پا عضلات تقویت شده ای باشد ، قطعاً در سنین بالاتر از مفاصل سالم تری برخوردار خواهد بود .
در بحث تغذیه نیز آن افرادی که تغذیه با آنتی اکسیدان های بیشتری دارد و ویتامین ث بیشتری را دریافت می کنند و موادی که باعث ترمیم در بدن می‌شوند که مفصل نیز جزئی از بدن محسوب می شود ، بیشتر دریافت می کنند ، افرادی هستند که زانوها و مفاصل سالم تری خواهند داشت .
افرادی که در بدنشان یک دفورمیتی وجود دارد و حالت آناتومیک و بیومکانیک بدن به هم ریخته و نیروهای وزن به جای این که در مسیر طبیعی و آناتومیکال خودش منتقل شود به یک قسمت از مفاصل خصوصاً مفصل زانو فشار بیش از حدی را وارد می کند و این باعث می شود که آن سمت زانو دچار آرتروز ، سایش و تخریب مفصلی زودتری شود .
افرادی که مفاصلشان آوریوز می شود ، یعنی استفاده بیش از حد از مفصل انجام می دهند ، فوتبالیست هایی که ورزش های سنگین انجام می دهند ، وزنه برداری یا هر چیزی که روی مفاصل از رنج طبیعی و عادی زندگی بیشتر استفاده می کنند ، افرادی هستند که در آینده بیشتر دچار تخریب مفاصل و آرتروز می شوند .
افرادی که به زانویشان تروما وارد می شود ، شکستگی در داخل زانو می باشد ، یک پارگی مینیسک یا از بین رفتن غضروف مفصلی است که درمان نشده اند و یا گاهاً درمان شده اند و باز آن می تواند باعث استهلاک و فرسایش بیشتر زانو شود .
ما در این افراد ، در سن پایین‌تر و فراگیری بیشتری برای تخریب مفصل زانو یا بیماری آرتروز داریم که به صورت بیماری دژنراتیو یا پیش رونده از بین رفتن مفاصل زانو درگیر آن می‌شوند .